• Print

Χειρουργικη Στοματος

Η χειρουργική του στόματος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του φάσματος της Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, και περιλαμβάνει μικρής βαρύτητας επεμβάσεις οι οποίες γίνονται με τοπική αναισθησία σε επίπεδο ιατρείου.

Η πιο διαδεδομένη επέμβαση χειρουργικής του στόματος είναι η χειρουργική εξαγωγή των σωφρονιστήρων. Οι φρονιμίτες είναι τα δόντια εκείνα που συχνότερα παραμένουν έγκλειστα ή ημιέγκλειστα, λόγω ανεπαρκούς χώρου στον οδοντικό φραγμό. Η χειρουργική εξαγωγή ενός φρονιμίτη διαφέρει κατά πολύ από μία απλή εξαγωγή οδόντος. Παρ'ότι είναι μία μικρή σχετικά επέμβαση η οποία εκτελείται με τοπική αναισθησία, οι παρακάτω επιπλοκές μπορούν να συμβούν:

  • Υπαισθησία κάτω φατνιακού νεύρου
  • Υπαισθησία γλωσσικού νεύρου
  • Κάταγμα κάτω γνάθου (διεγχειρητικά ή μετεγχειρητικά)
  • Προώθηση τμήματος του σωφρονιστήρα (ή και ολόκληρου του δοντιού) σε παρακείμενους ανατομικούς χώρους
  • Βλάβη γειτονικών δοντιών
  • Στοματοκολπική επικοινωνία (στους άνω σωφρονιστήρες)
  • Μετεγχειρητική αιμορραγία

Η πιθανότητα να συμβεί κάποια από αυτές τις επιπλοκές μειώνεται τραγικά όταν την επέμβαση εκτελεί ένας Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, ο οποίος και κατάλληλα εκπαιδευμένος είναι ώστε να προλάβει τις παραπάνω επιπλοκές αλλά κυρίως μπορεί να τις αντιμετωπίσει με ευχέρεια εάν και εφόσον συμβούν.
Η χειρουργική εξαγωγή ενός εγκλείστου σωφρονιστήρα διαρκεί από 15-20 λεπτά, και μόνο σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 35-40 λεπτά. Εάν ο ασθενής έχει εγκλείστους και τους τέσσερις σωφρονιστήρες, αλλά σε σχετικά καλή θέση έγκλεισης, τότε συνήθως επιλέγεται η ταυτόχρονη εξαγωγή και των τεσσάρων υπό τοπική αναισθησία. Σε αυτή την περίπτωση η επέμβαση διαρκεί συνήθως 60-90 λεπτά.
Η αφαίρεση των σωφρονιστήρων υπό γενική αναισθησία, είναι μία πρακτική η οποία θα πρέπει να διαφυλάσσεται μόνο για εκείνες τις σχετικά σπάνιες περιπτώσεις, όπου η θέση των σωφρονιστήρων είναι τέτοια που κάνει πραγματικά δύσκολη την προσπέλαση τους υπό τοπική αναισθησία. Όπως και σε όλες τις χειρουργικές ειδικότητες, έτσι και στην Γναθοπροσωπική Χειρουργική, προτιμάται η εκτέλεση μιας επέμβασης με τοπική-περιοχική αναισθησία όπου αυτό είναι εφικτό, ώστε να αποφευχθεί αφενός η άσκοπη νοσηλεία του ασθενούς και αφετέρου οι περιορισμένοι κίνδυνοι της γενικής αναισθησίας.
Οι σωφρονιστήρες δεν είναι τα μόνα δόντια τα οποία μπορούν να παραμείνουν έγκλειστα μέσα στο οστούν των γνάθων. Πρακτικά οποιοδήποτε δόντι μπορεί να μείνει έγκλειστο. Τις περισσότερες φορές αυτά τα δόντια δεν αφαιρούνται, αλλά αντιθέτως αποκαλύπτονται χειρουργικά και γίνεται προσπάθεια υποβοηθούμενης ανατολής τους σε συνεργασία με τον ορθοδοντικό:

Σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν υπεράριθμα δόντια έγκλειστα στις γνάθους, τα οποία πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά:
Οι ρίζες των οπισθίων δοντιών της άνω γνάθου, πολλές φορές έχουν άμεση σχέση με το γναθιαίο άντρο (ιγμόρειο). Στις περιπτώσεις αυτές, η εξαγωγή του δοντιού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία στοματοκολπικής επικοινωνίας, δηλαδή να δημιουργηθεί άμεση επικοινωνία της στοματικής κοιλότητας με το ιγμόρειο, διαμέσου του φατνίου του δοντιού. Εάν δημιουργηθεί στοματοκολπική επικοινωνία, είναι απαραίτητο να γίνει άμεση σύγκλειση της αφενός για να αποφευχθούν οι δυσάρεστες συνέπειες μιας λοίμωξης του ιγμορείου και αφετέρου για να αποκατασταθεί ο απαραίτητος φραγμός στοματικής κοιλότητας-γναθιαίου άντρου:
Μία άλλη συνήθης επέμβαση χειρουργικής στόματος είναι η εκτομή χαλινών. Οι χαλινοί αφαιρούνται συνήθως για ορθοδοντικούς αλλά και για περιοδοντολογικούς ή προσθετικούς λόγους:

Η εκτομή καλοήθων ογκιδίων, όπως είναι τα ινώματα και οι επουλίδες, είναι επίσης συνήθης στην καθ'ημέρα πράξη. Κοινή πρακτική είναι η χειρουργική αφαίρεση οποιασδήποτε βλάβης παραμένει στη στοματική κοιλότητα πάνω από 20 ημέρες :

Στη χειρουργική στόματος θα μπορούσε κανείς να συμπεριλάβει και άλλες μικρής βαρύτητας επεμβάσεις, όπως είναι η εκπυρήνιση μικρών κύστεων, η ακρορριζεκτομή, οι επεμβάσεις προπροσθετικής χειρουργικής, η χειρουργική με laser κ.α. Αυτές όμως θα περιγραφούν στις αντίστοιχες ενότητες.